زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

اطاعت از هدایت (قرآن)





در این مقاله آیات قرآن مرتبط با اطاعت از هدایت معرفی می‌شوند.


۱ - آثار اطاعت از هدایت


آثار اطاعت از هدایت عبارتند از:

۱.۱ - امنیت و آرامش


پیروی از هدايت، موجب آرامش و امنیّت:
۱. «قُلنَا اهبِطوا مِنها جَميعًا فَامّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَن تَبِعَ هُداىَ فَلا خَوفٌ عَلَيهِم ولاهُم يَحزَنون؛گفتيم: همگى از آن، فرود آييد! ولى هرگاه هدايتى از طرف من براى شما آمد، كسانى كه از آن پيروى كنند، نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگين مى‌شوند.»
۲. «فَأتياهُ فَقولا انّا رَسولا رَبّكَ فَارسِل مَعَنا بَنى اسرءيلَ ولاتُعَذّبهُم قَد جِئنكَ بِايَةٍ مِن رَبّكَ والسَّلمُ عَلى‌ مَنِ اتَّبَعَ الهُدى‌؛به سراغ او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار توييم؛ بنی‌اسرائیل را با ما بفرست؛ و آنان را شکنجه و آزار مكن؛ ما با نشانه و معجزه روشنى از سوى پروردگارت به سوى تو آمده‌ايم؛ و درود بر آن كس كه از هدايت پيروى كند!»

۱.۲ - رفع خوف و اندوه


پيروى از هدايت الهى، موجب امنيّت و بر طرف شدن خوف و اندوه:
«قُلنَا اهبِطوا مِنها جَميعًا فَامّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَن تَبِعَ هُداىَ فَلا خَوفٌ عَلَيهِم ولاهُم يَحزَنون؛گفتيم: همگى از آن، فرود آييد! ولى هرگاه هدايتى از طرف من براى شما آمد، كسانى كه از آن پيروى كنند، نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگين مى‌شوند».»

۱.۳ - عدم گمراهی و خوشبختی


پيروى از هدايت الهى، موجب گمراه نشدن و خوشبختی:
«قالَ اهبِطا مِنها جَميعًا بَعضُكُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ فَامّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُداىَ فَلا يَضِلُّ ولا يَشقى‌؛خداوند فرمود: همگى شما از بهشت خارج شويد، در حالى كه دشمن يكديگر خواهيد بود؛ ولى هرگاه هدايتى از سوى من به سراغ شما آيد، هركس از هدايت من پيروى كند، نه گمراه مى‌شود، و نه در رنج خواهد بود.»

۲ - دعوت به اطاعت از هدایت



دعوت موسی و هارون عليهماالسلام از فرعون، براى پيروى از هدايت:
«فَأتياهُ فَقولا انّا رَسولا رَبّكَ‌ ... قَد جِئنكَ بِايَةٍ مِن رَبّكَ والسَّلمُ عَلى‌ مَنِ اتَّبَعَ الهُدى‌؛به سراغ او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار توييم؛ ... ما با نشانه و معجزه روشنى از سوى پروردگارت به سوى تو آمده‌ايم؛ و درود بر آن كس كه از هدايت پيروى كند!»

۳ - سفارش به اطاعت از هدایت



پيروى از هدایت‌یافتگان، مورد سفارش خداوند:
«اولكَ الَّذينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدهُمُ اقتَدِهُ قُل لا اسَلُكُم عَلَيهِ اجرًا ان هُوَ الّا ذِكرى‌ لِلعلَمين؛آنها كسانى هستند كه خداوند هدايتشان كرده؛ پس به هدايت آنان اقتدا كن؛ و بگو: (در برابر اين رسالت و تبليغ)، پاداشى از شما نمى‌طلبم؛ اين رسالت، چيزى جز يك يادآورى براى جهانيان نيست. (و اين وظيفه من است.)»
مقصود از «اقتده» پيروى كردن است.

۴ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۳۸.    
۲. طه/سوره۲۰، آیه۴۷.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۳۸.    
۴. طه/سوره۲۰، آیه۱۲۳.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۴۷.    
۶. انعام/سوره۶، آیه۹۰.    
۷. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۷، ص ۲۶۰.    


۵ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۵۸، برگرفته از مقاله «اطاعت از هدایت».    


رده‌های این صفحه : اطاعت | موضوعات قرآنی | هدایت




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.